Miejska Biblioteka Publiczna w Kobyłce im. Stanisława Ryszarda Szpotańskiego

Pierwsza twórczyni to:

       Nieżyjąca już Mieczysława Piotrowska urodziła się w 1909 r. w Kurowicach pod Lwowem. W latach trzydziestych XX w. pracowała jako nauczycielka. Większość życia spędziła wraz ze swą rodziną w Zaleszczykach nad Dniestrem. W tym malowniczym otoczeniu żyła i tworzyła Poetka. W czasach sowieckich pisała swe utwory do szuflady, niemal bez żadnej nadziei na publikację. Odkryła później jej dorobek Teresa Dutkiewicz z Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie. Część zebranych przez nią utworów wydała Biblioteka Narodowa w Warszawie. Ta twórczość jest jednocześnie terenem pielęgnowania związków z językiem oraz kulturą polską jako odrębną wartością. W ekspresji wierszy, a zwłaszcza przenikających ją wątkach patriotycznych, zawiera się głęboka potrzeba tego «tkwienia w polskości». Nie tłumi jej inspirowana kulturą ukraińską muzyczność strofy ludowa melodyka tej poezji.

Kolejna to:

    Irena Sandecka (ur. 1 kwietnia 1912 w Humaniu, zm. 25 marca 2010 w Krzemieńcu) – polska poetka, nauczycielka, pracownik naukowy Liceum Krzemienieckiego, działaczka społeczna i katolicka, od 1942 mieszkająca i działająca w Krzemieńcu. W czasie II wojny światowej pracowała w Powiatowej Delegaturze Rządu w Krzemieńcu. Po wojnie pozostała w Krzemieńcu, została aresztowana przez NKWD, ale wkrótce zwolniona. Do 1969 r. pracowała jako laborantka w służbie zdrowia. Czynnie uczestniczyła w życiu miejscowego Kościoła katolickiego oraz prowadziła tajne nauczanie polskich dzieci. Opracowała w tym celu ręcznie napisany i ilustrowany „Elementarz Krzemieniecki”. Dzięki jej staraniom w Krzemieńcu przetrwało prężne środowisko polskie. Po rozpadzie ZSRR była jedną z założycielek Towarzystwa Odrodzenia Kultury Polskiej im. Juliusza Słowackiego. Zmarła 25 marca 2010 w wieku niespełna 98 lat. W 2016 otrzymała pośmiertnie nagrodę Kustosz Pamięci Narodowej.

Następni:

•     Krystyna Angielska należy do generacji twórców polskich na Wschodzie ukształtowanej już po II wojnie światowej. Ukończyła Szkołę Polską Nr 30 we Lwowie (rozwiązaną przez władze sowieckie w latach sześćdziesiątych XX w.), a następnie Wydział Budowlany Politechniki Lwowskiej. Pracowała w lwowskiej instytucji Miastoprojekt. Uczestniczyła w projektowaniu mieszkań, szkół, szpitali i zakładów przemysłowych. Już w latach studenckich zaczęła pisać wiersze w mowie ojczystej na razie do szuflady. Gdy zmieniła się na lepsze ogólna sytuacja polityczna, publikowała je w różnych czasopismach wychodzących w Polsce i na Wschodzie. Została trzykrotnie laureatką organizowanego w Przemyślu Konkursu Literackiego im. Kazimierza Wierzyńskiego (1994, 1996, 1997), a także Konkursu Powrót do źródeł (Tarnów 1995, 1998) i III Polonijnego Konkursu Poetyckiego (Węglany Białaczów 1997).
•     Jadwiga Jamrozówna - urodziła się 16 grudnia 1930 we Lwowie. Po ukończeniu polskiej szkoły koedukacyjnej nr 10 zdała do Technikum Medycznego na wydział laboratoryjny. W 1957 roku podjęła pacę laboranta na Katedrze Chirurgii Akademii Medycznej. a następnie w Instytucie Hematologii i Transfuzjologii. Wiersze pisze od lat młodości. Laureatka konkursów poetyckich: "U progu kresów" i Konkursu im. Kazimierza Wierzyńskiego.
•    Witold Wróblewski - urodził się 20 marca 1924 roku w Szczuczynie, woj. nowogródzkie. Ukończył Technikum Mechaniczne. Harcerz. Członek AK od stycznia 1941 roku (ps. Dzięciol), następnie żołnierz Wojska Polskiego. W maju 1949 roku został uwięziony przez sowietów. Skazany na karę śmierci 17 dni spędził w celi śmierci. Ułaskawiony ze zmianą wyroku na 25 lat więzienia na Dalekiej Północy i Syberii. Zwolniony w 1964 roku. Od tego czasu mieszka we Lwowie.
•     Natalia Otko (ur. 1969 Lwów) – polska poetka i tłumaczka. W rodzinnym mieście mieszka do dzisiaj. Pisze w języku polskim. Pracuje w Muzeum Sztuki Artyzmu Książki Ukraińskiej we Lwowie. Jest laureatką m.in. Konkursu Literackiego im. Kazimierza Wierzyńskiego dla Polaków na Ukrainie (1995) i I nagrody festiwalu poetyckiego Wąglany 1999 dla polskojęzycznych twórców zamieszkałych poza granicami Polski. Debiutowała w 1997 zbiorem "Jestem...". Druga książka, "Mitogramy", ukazała się najpierw w 1999 w lwowskim wydawnictwie Kameniar, a następnie (2000) przedrukowana została w Polsce. W 2005 ukazał się we Lwowie tom "Słowa dla wiatru i fletu". Wiersze Otko mocno związane są z historią, architekturą, ludźmi i teraźniejszością jej rodzinnego miasta.
•    Longina Skirnicka - urodziła się 16 maja 1926 roku w Łodzi. We Lwowie ukończyła szkołę Nr 30. Po ukończeniu Akademii Medycznej pracowała jako lekarz - psychiatra. Pierwsze próby literackie podejmowała po wojnie. Jej wiersze ukazywały się w antologii "Gdzie jesteś Ojczyzno..." oraz antologii poezji religijnej.
•    Ewa Tajner z domu Pfeiffer. Urodziła się 12 lipca 1944 roku we wsi Siemianówka koło Lwowa. Jest absolwentką szkoły Nr 30. Ukończyla Wydział Elektromechaniczny Politechniki Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera magistra. Pracowała jako inżynier konstruktor w biurach projektów. Działalność literacką rozpoczęła w latach osiemdziesiątych. Jest czterokrotną laureatką Konkursu Literackiego im. Kazimierza Wierzyńskiego dla Polaków na Wschodzie (1993-1994, 1997, 1999 - proza) oraz konkursu Losy Pokoleń” (Warszawa 2007 – proza). Wiersze autorki były publikowane w „Gazecie Lwowskiej " ; Semper Fidelis" (Wrocław). Mieszka we Lwowie.
•     Barbara Zajdel, inżynier gospodarki leśnej (absolwentka Lwowskiej Akademii Leśnictwa), pisze wiersze od wielu lat i zamieściła je w kilku antologiach i czasopismach. Została również laureatką Konkursu Literackiego im. Kazimierza Wierzyńskiego.
•      Alicja Michałkiewicz-Romaniuk - urodziła się 7 marca 1947 roku we Lwowie. Po ukończeniu szkoły Nr 10 uzyskała maturę w szkole Nr 24. Pracowała jako urzędniczka. Po wypadku w 1981 roku przeszła na rentę inwalidzką. Pisała wiersze ,, do szuflady" od dzieciństwa. Wiersze autorki weszły do antologii poezji religijnej "Habemus Papam” (Lwów 2001). Publikowazne też były w Biuletynie FPONU, „Gazecie Lwowskiej”, prasie polskiej. Mieszka we Lwowie.
•     Wasyl Semenowycz Stus - ukr. Bасиль Семенович Cтус, urodził się 6 stycznia 1938 we wsi Rachnówka, rejon hajsyński obwodu winnickiego USRR, zmarł 4 września 1985 w łagrze ВС-389/36-1 w Kuczynie, obwód permski RFSRR – uznany za najwybitniejszego ukraińskiego poetę II połowy XX wieku, krytyk i publicysta. Jeden z najbardziej aktywnych przedstawicieli kulturowego ruchu narodowego lat 60. W 1989 roku Ukraińskie Stowarzyszenie Niezależnej Inteligencji Twórczej zaczęło przyznawać Nagrodę im. Wasyla Stusa za „talent i odwagę” a od 2016 roku nagrodę artystom przyznaje Ukraiński PEN za znaczący wkład w kulturę ukraińską i niezachwianą postawę publiczną.
•    Aleksandr Ołeś (ukr. Олександр Олесь), właściwie Ołeksandr Kandyba (ur. 4 grudnia 1878 w miasteczku Białopole, zm. 22 lipca 1944 w Pradze) – poeta ukraiński. Absolwent Charkowskiego Instytutu Weterynarii. Po jego zakończeniu pracował w zawodzie najpierw w Charkowie, później zaś w Kijowie. Pierwsze jego próby poetyckie przypadły na lata nauki w szkole średniej. Jego debiutancki tomik poezji „Z żurboju radist’” wyszedł jednak później – w 1907 roku w Petersburgu. Lata 1905–1907 to okres niezwykle płodny w twórczym życiu poety.
  
•    Lina Kostenko (ukr. Лі́на Васи́лівна Косте́нко - urodziła się 19 marca 1930 w Rzyszczowie na Kijowszczyźnie) – ukraińska poetka i tłumaczka, dysydentka, główna przedstawicielka grupy poetów lat 60. w kulturze ukraińskiej. Była jedną z najbardziej widocznych postaci spośród plejady młodych ukraińskich poetów, którzy rozpoczęli działalność literacką na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Twórczość szistdesiatnykiw wniosła w ukraińską literaturę nowe prądy, poeci zaczęli tworzyć prace nietypowe, awangardowe, ale zawsze maksymalnie krytycznie nastawione do ówczesnego ustroju.
•     Iryna Żyłenko - ukr. Іри́на Володи́мирівна Жиле́нко, urodziła się 28 IV 1941 w Kijowie, zmarła 3 VIII 2013 – poetka ukraińska. Data miejsce urodzenia są umowne, gdyż dziewczynka straciła w zawierusze wojennej całą rodzinę i jako niemowlę została przygarnięta przez przybranych rodziców. Lata dziecinne spędziła w wiosce Steciwci koło Zwinogródki, następnie przeniosła się do Kijowa. Ukończyła studia zaoczne na wydziale filologicznym kijowskiego Uniwersytetu Tarasa Szewczenki (1964). Pracowała jako wychowawczyni w przedszkolu, a potem jako dziennikarka.